وطن حسرتی
بیر سحر یوردومدان آییریب منی
باشقا بیر شهره گتیردی قاتار.
دئدیلر: خستهسن، ساغالدار سنی
سویو بوزدان سویوق سرین بولاقلار.
هر داشین دیبیندن بیر ایرماق آخیر،
هر چمن ائله بیل خالی ناخیشدیر...
دئدیم: - بو یئرلرده قلبیم داریخار،
غۆربت جنّت اولسا، وطن یاخشیدیر.
گزیرم سحردن آخشاما کیمی،
یاغیشدا، دوماندا، قاردا گزیرم.
بعضاً دۆشونورم اؤز سههتیمی
هاردا ایتیرمیشم، هاردا گزیرم...
اؽندی سون پاییزین بو اوغلان چاغی
یانیندا اولسایدیم داریخمازدیم من.
چۆنکی دوغما یوردون او بوز تورپاغی
منه مئهریباندی بو گؤی چمندن.
اؽنانین قاییتسام دوغما یئرلره
بیر ده ساوالانا باخسام دویونجا،
سیزدن نه گیزلهدیم، داها بیر کره
اۆرگیم آغریماز عؤمروم بویونجا.
۱۹۵۸
از ما چه جای جلوه که تجلیل میکنند
تا با کدام تجزیه تحلیل میکنند
نقصی مگر مجادلههای گذشته داشت
کاکنونش از مجامله تکمیل میکنند
یک روز پیل مورچه کردند زیر پای
امروز نیز مورچه را پیل میکنند
(هابیل) را چکار که چشم ندامتی
مامور دیده بانی (قابیل) میکنند
اصحاب فیل دیده و سجیل در طبس
پروای طور و طیر ابابیل میکنند
با آدم ابولبشر انگار در سجود
عز ملک عزای عزائیل میکنند
نقشینه شاعران که به تذهیب زرنگار
کلک هنر به شاخ گل اکلیل میکنند
تصویر بیکرانه مگر میتوان کشید
تمثال بیمثال به تمثیل میکنند
سودای او به صبر دهد سود جاودان
سوداگران عاجله تعجیل میکنند
تنزیل آسمانی قرآن برات ماست
قومی برات مظلمه تنزیل میکنند
گر درس دین به مکتب دنیای ما نبود
وای محصلین که چه تحصیل میکنند
تبدیل اگر به عدل کنی بیعدالتی
خود بی تعادلی است که تعدیل میکنند
از کهنهام تحول هشتاد سالگی است
تا سال نو چه تحفه که تحویل میکنند
بفکن کلنگ قهر و بیا آشتی کنیم
اصلاح بال باغچه با بیل میکنند
نوروز ما جهانی و جمهور رهروان
از رهبری جلیل که تجلیل میکنند
بگذار حجره، گاه بیا جلسه، شهریار
آدینه درس و مدرسه تعطیل میکنند
- بیر مجلیسده اون کیشی نین صحبتی
- وکیل:-حقسیزه حقلی دئییب بیر چوخ گوناهه باتمیشام- ناحق را حق گفته و به گناه آلوده شدم.
- حکیم:-دردی تشخیص ائتمییوب قووم-اقربا آغلاتمیشام.- مریضی را تشخیص نداده و یک قوم را عزادار کردم.
- تاجر:-من حلال ایله حرامی بیر -بیرینه قاتمیشام.- من حلال و حروم را قاتی کرده ام.
- روضه خوان:-امتین پولین آلیب، من گؤزلرین ایسلاتمیشام.- پول امت را گرفته چشم هایشان را خیس کرده ام.
- درویش:-نرده بولسام سوق آچیب مین-مینیالان سؤز آتمیشام
- صوفی:-روز و شب حق ، حق دییب،من هر کسی اویناتمیشام.- هر روز حق گفته و مردم را به بازی گرفته ام.
- ملانما:-گونده بی فتوا ایله، مخلوقی من آلداتمیشام.- هر روز یک فتوا داده و خلق را فریب داده ام.
- علم:-قطع اومید ائتمیشم،یکسر بو قومی آتمیشام.- از این قوم قطع امید کرده ام.
- جهل:-اورتادا کیف ائیلییوب، من هم مرامه چاتمیشام.- کنار نشسته ام و به مقام بالا رسیده ام.
- شاعر:-بولبوله،عشقه،گوله،دائر یالان فیرلاتمیشام.
- عوام:-آنلامام هرگیز،جهالت بسترینده یاتمیشام.
- غزئته چی:-من جریدهم دولماق ایچون مطلبی اوزاتمیشام.- من برای این که روزنامه ام پر شود مطلب را کش داده ام.
قارقیش زمانه نین قانون لارینا
قارقیش اورکلری آییران لارا
قارقیش انسانلاری قفسه سالیب
بشر حقوقوندان دم وورانلارا
کیمه دئمه لی ییک دردیمیزی بیز؟
دیل بیلن کیمدی سؤز آنلایان کیمدی؟
اسیر بیر میللته محکوم بیر ائله
قایغی چکن کیمدی آغلایان کیمدی؟
دیلیمی دالیمدان چیخارتسالار دا
قوی قارداش دردیمی دئییم باری
گۆنئیدن قوزئیه، شرقدن غربه
هانسی خلقی گؤردۆن بیزیم تک ذلیل؟
دئمیرم دونیادا اسارت یوخدور
چوخ یئرلرده سونگو تاخمیش استعمار
آنجاق بیزیم کیمی ازیلن آزدیر
هاردا حق وئرمز وار، حق تاپیلماز وار!
میللی آزادلیقلار عصری اولسادا
هر یئرده هر یاندا آدی بو عصرین
نه ائتمک "دونیانی بوغدا توتسادا
کهلیگین روزوسو چینقیلدیر" همین
بو شرف بو شوکت بو قدرت بو شان
هارا دوغورداندا بیزه عار اولسون
حیاتین آمانسېز بیر قانونو وار:
تعصب سوز میللت گرَک خوار اولسون
میللی تعصب دن دانیشدیم اولسون
اصلینی ایتیره ن حرامزادا دیر
مرد اوغول وطنین، حقین ایتیرمز
وطن انسانلارا ان بؤیۆک آنادېر
قویون محکوم اولدوم میللتچی لیگه
دونیادا میللتین سئومه ین کیمدیر؟
دیلین، ائلین، یوردون تالان ائتسه لر
آجېیېب باشېنا دؤگمه ین کیمدیر؟
گرَک گؤزلریندن گؤز اؤرته هر کس
قارقا یوواسېنا یاناشسا اگر
نیه وطنیمی سئومه ییم، نیه؟
من بیر قارقادان دا اسکیگم مگر؟
من دئمیرم اۆستون نیژاددانام من
دئمیرم ائللریم ائللردن باشدی
منیم مسلکیمده، منیم یولومدا
ملتلر هامیسې دوستدی، قارداشدی
چاپماق ایسته میرم من هئچ میللتین
نه دیلین نه یئرین نه ده اَمَگین
تحقیر ائتمه ییرم هَدََه له میرم
کئچمیشین ایندیسین یا گله جه یین
من آییرماییرام آیری سالمیرام
قارداشی قارداشدان آروادی اردن
آنانی بالادان اتی دیرناقدان
اورَگی اورگدن قانادی پردن
پوزماق ایسته میرم من بیرلیکلری
انسانلېق بیرلیگی ایدهآلېمدېر
قارداشلېق، یولداشلېق، ابدی بارېش
دونیادا ان بؤیۆک آرزېلارېمدېر
آنجاق بیر سؤزۆم وار: من ده انسانام
دیلیم وار، خلقیم وار، یوردوم- یووام وار.
یئردن چېخمامېشام گؤبَلک کیمی
آدامام، حاقیم وار، ائلیم – اوبام وار
قول یارانمامېشام یاراناندا من
هئچ کسه اولمارام نه قول، نه اسیر
قورتولوش عصریدیر، انسانا بو عصر
اسیر اولانلار دا بوخووون کسیر
قورتولوش ایسته رَم محکوم ائلیمه
بو نه شیلتاقدیر، نه طاماهکارلیق
دیلیزه دَیمیرَم، دیلیمه دَیمه
بو سؤزون هاراسی سوچدور، گوناهدیر؟
بولوت قاراچورلو
پاییز قاپیمیزی دؤیسه ده دوستوم،
باهارا نه قالدی؟ بیرجه قیش عؤمرو.
پاییزین دردینی چکمه، بیلیرسن –
گلیب کئچهجکدیر قار-یاغیش عؤمرو.
آغارمیش ساچیما سن باخما بئله،
یازدا چیچکلنر آرمود آغاجی.
بیلیرسن طبیعت اؤز اللریله
باشیما قویموشدور بیر گۆموش تاجی.
یازدا قار آلتیندا بنؤوشه چیخار،
قلبیمده بنؤوشه هاواسی واردیر.
ساچیمین قلبیمله فرقینی آختار،
قیش ایله باهارین داعواسی واردیر...
پاییز گلیب کئچسه، قیش دا کئچهجک،
تزه دون گئیهجک چمن ده، دۆز ده.
دئمه، قاپیمیزی شاختا دؤیهجک،
قارشیدا باهاردیر، باهاری گؤزله.
بؤلمه عؤمروموزو فصیللره سن،
بیر فصیل اؤتدومو گلهجک بیری.
دۆشون نه وئرمیسن بو ایللره سن،
سنه نه وئرمیشدی عؤمرون ایللری.
۲۰۰۱
«چالخالاندیقجا، بولاندیقجا حیات نئهره کیمی،
یاغ-یاغ اۆسته چیخیر، آیرانی آیرانلیق اولور».
شعری ده، شاعیری ده سیلکهلهییر دؤورو زامان،
پیسی بیر یانلیق اولور، یاخشیسی بیر یانلیق اولور.
شعر وار فیکری دایاز، وۆسعتی یوخ، سیقوتی یوخ،
عؤمرو ده، شؤهرتی ده، حیسّی ده بیر آنلیق اولور.
کیمی «میلّت» دئیهرک میلّتی قویموش لوغازا،
کیمی هۆمّت ائدهرک میلّته قوربانلیق اولور.
صابیر، ای شعرمیزین، عصریمیزین نابیغهسی،
سؤزلرین چایتک آخیب آخیری عۆمّانلیق اولور.
نئچه توفان یاشاییر دریاجا صبرینده سنین،
لال دایانمیش دنیزین آخیری توفانلیق اولور.
شعریمیز شوروموز اۆچون اگر اولسئیدی معیار،
من ده دئیردیم سن اولان قلبیده اینسانلیق اولور.
۲۰۰۰