«چالخالاندیقجا، بولاندیقجا حیات نئهره کیمی،
یاغ-یاغ اۆسته چیخیر، آیرانی آیرانلیق اولور».

شعری ده، شاعیری ده سیلکه‌له‌ییر دؤورو زامان،
پیسی بیر یانلیق اولور، یاخشی‌سی بیر یانلیق اولور.
شعر وار فیکری دایاز، وۆسعتی یوخ، سیقوتی یوخ،
عؤمرو ده، شؤهرتی ده، حیسّی ده بیر آنلیق اولور.
کیمی «میلّت» دئیه‌رک میلّتی قویموش لوغازا،
کیمی هۆمّت ائده‌رک میلّته قوربانلیق اولور.
صابیر، ای شعرمیزین، عصریمیزین نابیغه‌سی،
سؤزلرین چایتک آخیب آخیری عۆمّانلیق اولور.
نئچه توفان یاشاییر دریاجا صبرینده سنین،
لال دایانمیش دنیزین آخیری توفانلیق اولور.
شعریمیز شوروموز اۆچون اگر اولسئیدی معیار،
من ده دئیردیم سن اولان قلبیده اینسانلیق اولور.

۲۰۰۰

من نه شاه، من نه سولطان، نه یاراشیق، نه زینت،
نه افسانه، نه ملک، نه سارای، نه سلطنت،
نه قدیم عصرلری یادا سالیب آغلایان،
نه عؤمرونو غزله، مرثیه‌یه باغلایان،
نه دؤورون حاکیمینه شئعر یازیب پول آلان،
نه جلّادلار اؤنونده حیات اۆچون آلچالان،
نه پئیمانا، نه ساقی، نه سراب شاعیری‌یم،
آزادلیغین جارچی‌سی اینقیلاب شاعیری‌یم.

من اییلیب حاکیمین اللریندن اؤپمه‌دیم،
شئعریمی چیچک کیمی آیاقلارا سپمه‌دیم.
نه آجیز بیر بنده‌یم، نه ساتیلمیش بیر غولام،
نه سارای مدّاحی‌یام درگاهلاردان قووولام.
من ائللرین اوغلویام، ائللر بؤیوتموش منی.
شئعریم ائلدن آلیبدیر بو ایلهامی، قۆّه‌نی.
من نه شام، نه پروانه، نه روباب شاعیری‌یم،
آزادلیغین جارچی‌سی اینقیلاب شاعیری‌یم.

منیم کؤنول دفتریم بنزه‌ییر گۆلوستانا،
اوندا یئر وئریلمه‌میش قارلی قیشا، توفانا،
بیر باهار عطری واردیر هر شئعریمده، سؤزومده،
باهارین حسرتیله یاشاییرام اؤزوم ده.
من ال آچیب گؤیلردن دیله‌مه‌دیم آزادلیق،
منیم آرخالاندیغیم اونلاردان داها آرتیق.
اؤلکه‌لر حسرت چکن آفیتاب شاعیری‌یم،
آزادلیغین جارچی‌سی اینقیلاب شاعیری‌یم.

اردبیل. ۱۹۴۱