بیر چوبان بیر گۆن ائتدی داغدا هارای:
«جاناوار وار، -دئدی، -گلین، ای وای!»
اهلی قَریه یۆیۆردۆ داغ طرفه
گئتمسین تا قویون قوزو تلفه
بونلاری مضطرب گؤرۆنجه چوبان
گۆلمیه باشلایێب دئدی: «یالان
سیز بونو سانمایۆن حقیقتدیر
داماغێم گلدی بیر ظرافتدیر!»
بئناوالار قایۆتدی، لیک چوبان
یئنه بیر گۆن داغ اۆزره قێلدێ فغان
«جاناوار وار!» -دئیه باغێردی یئنه
قریه اهلینه کؤمک چاغێردی یئنه
کندچی‌لر ائتدیلر دوباره هجوم
یئنه اولدو یالانلێغێ معلوم
دوغرودان بیر زامان بزمی-شکار
قویونا گلدی بیر نئچه جاناوار
هرچی داد ائیلدی چوبان، یاهو!
ائشیدنلر دئدی: یالاندێر بو!
بو سبب‌دن هرایه گئتمدیلیر
اونا هئچ اعتنا دا ائتمدیلیر
جاناوارلار یئدی بۆتۆن قویونو
ایشته، اوغلوم، یالانچێلێچ اویونو!
باخ، یالانچێ تانێندێ چۆن‌کی چوبان
دوغرو دئرکن سؤزۆ گؤرۆندۆیۆ یالان
هرگز، اوغلوم، یالان دئمه کی، خدا
دوست توتماز یالانچێنێ ابدا!
هم ده خلق ایچره حرمتین اولماز
عزتین، قدر و قیمتین اولماز
«ائوی یاندێ یالانچێنێن -دئرلر
اونا بیر کیمسه ائتمدی باور»
میرزا علی‌اکبر صابر