ای خوش اول مست کی بیلمز غم عالم نه ایمیش
نه چکر عالم ایچون غم، نه بیلیر غم نه ایمیش!
بیر پری سلسلهی عشقینه دوشدوم ناگه
شیمدی بیلدیم سبب خلقت آدم نه ایمیش؟
واعظ اوصاف جهنم دئیر ، ای اهل ورع!
وار اونون مجلسینه! گؤر کی جهنم نه ایمیش!
اوخو کؤکسومدن ئوتوب، قالمیش ایمیش پیکانی
آه بیلدیم، سبب آه دمادم نه ایمیش!
ای فضولی! مزهی ساغر و صهبا بیلدین
توبه قیل تا بیلهسن زرق و ریا هم نه ایمیش!
ملامحمد فضولی
منده مجنوندان فزون عاشیقلیک استعدادی وار
عاشق صادق منم، مجنونون آنجاق آدی وار!
نولا قان تؤکمکده ماهر اولسا چشمیم مردمی
نطفهی قابل دورور غمزهن کیمی اوستادی وار!
قیل تفاخر کیم سنینده وار منیم تک عاشقین
لیلینین مجنونو، شیرینین اگر فرهادی وار
اهل تمکینم، منی بنزتمه ای گول بولبوله
درده یوخ صبری اونون هر لحظه مین فریادی وار
اؤیله بد حالم کی احوالیم گؤرنده شاد اولور
هر کیمین کیم دور جوروندن دلِ ناشادی وار
گزمه ای کؤنلوم قوشو غافل فضای عشقده
کیم بو صحرانین گذرگاهیندا چوخ صیادی وار
ای فضولی! عشق منعین قیلما ناصحدن قبول
عقل تدبیری دیر اول، سانما کی بیر بُنیادی وار
ملامحمد فضولی
عشقدن
جانیمدا بیر پنهان مرض وار، ای حکیم
خلقه پنهان دردیم اظهار ائتمه، زنهار، ای حکیم!
وار بیر دردیم کی چوخ درماندان آرتیقدیر منه
قوی منی دردیمله درمان ائیلهمه، وار، ای
حکیم!
گر باسیب ال نبضیمه، تشخیص قیلسان دردیمی
آل امانت، قیلما هر بیدرده اظهار، ای حکیم!
گل منیم تدبیر بیهودهمده سن بیر سعی قیل
کیم اولام بو درده آرتیقراق گرفتار، ای حکیم!
گؤر تنِ عریان ایله احوالیمی هیجران گؤنو،
وار ایمیش روزِ قیامت، قیلما انکار، ای حکیم!
چکمهیینجه چارهی دردیمده زحمت بیلمهدین
کیم اولور درمانِ درد عشق دشوار، ای حکیم!
رنج چکمه صحّت اوچون، ال فضولیدن گؤتور
کیم قبول زحمت ائتمز ، بویله بیمار ای حکیم
مولانا حکیم ملا محمد فضولی